In Oranje Uitgelicht brengt ESPN in aanloop naar het toernooi elke dag Oranje-spelers onder de aandacht. Via achtergrondstukken, portretten en analyses leer je alle EK-gangers beter kennen. Met in deze aflevering aandacht voor Memphis Depay.
Bij Atlético Madrid vertolkt Memphis Depay als invaller een bescheiden rol, maar in Oranje zijn alle ogen deze zomer op hem gericht. In de geest van Memphis zoomt ESPN in op Europese spelers die in eenzelfde rol succesvol zijn geweest: bankzitter bij hun club, sterkhouder van hun land.
Davor Šuker (Kroatië)
Memphis en Nederland kunnen veel hoop putten uit het bijzondere verhaal van Davor Šuker. De Kroatische goalgetter beleefde op het WK van 1998 het hoogtepunt uit zijn carrière. Šuker had destijds net een seizoen als reservespits van Real Madrid achter de rug, maar groeide tijdens het WK uit tot topscorer. Mede doordat Šuker in elke (!) wedstrijd op het eindtoernooi scoorde, werd Kroatië dat WK derde. In de troostfinale versloeg het Nederland. In een team met stijlvolle smaakmakers als Robert Prosinecki, Zvonimir Boban en Robert Jarni diende de scoringslust van de linksbenige goaltjesdief als kers op de taart. Šuker speelde later ook nog voor onder meer Arsenal. Toch was hij nergens zo goed als in de nationale ploeg: in 69 interlands kwam hij liefst 45 keer tot scoren voor Kroatië.
Angelos Charisteas (Griekenland)
In de zomer van 2004 zorgde Griekenland voor één van de grootste stunts ooit in het landenvoetbal. In de EK-finale kopte Angelos Charisteas zijn land ten koste van Portugal naar de eindzege. Charisteas was dat seizoen zijn basisplaats bij Werder Bremen kwijtgeraakt, maar leefde dus op tijdens het EK. Later speelde de Griekse spits nog voor onder meer Ajax, Feyenoord, Bayer Leverkusen en Schalke 04, maar zo succesvol als het EK
Mario Balotelli (Italië)
Enfant terrible Mario Balotelli beleefde zijn beste periode bij de nationale ploeg van Italië op het EK 2012. Na een wisselvallig seizoen bij Manchester City, waar Super Mario mede door disciplinaire schorsingen en blessures de nodige wedstrijden miste, was hij op het EK de grote man bij de Italianen. Balotelli schoot Italië in de halve finale met twee doelpunten hoogstpersoonlijk langs Duitsland: vooral de schitterende volley en het shirtloze juichen na de 0-2 vormden een iconisch moment. In de finale verloor Italië uiteindelijk van Spanje. Balotelli bleef de rest van zijn carrière een banneling met wisselvallige periodes bij onder meer AC Milan, Liverpool en Olympique Marseille. Inmiddels voetbalt hij in
Olivier Giroud (Frankrijk)
Jarenlang heeft Olivier Giroud in Frankrijk moeten vechten tegen de scepsis. De lange spits scoorde aanvankelijk niet genoeg en de roep om hem te passeren was luid. Maar hoe wisselvallig Giroud op clubniveau ook presteerde, bij Les Bleus leverde hij altijd. Vooral als balvaste en kopsterke target man is de linksbenige spits goud waard, in de voorzichtige speelstijl van Frankrijk die vooral gericht is op het elimineren van fouten. Bondscoach Didier Deschamps heeft daarom een grenzeloos vertrouwen in Giroud en zette hem ook op het WK 2018 in iedere wedstrijd in de basis. Opvallend, na een seizoen waarin Giroud het zowel bij Arsenal als Chelsea voornamelijk moest doen met invalbeurten. Inmiddels is de spits Europees- en wereldkampioen, topscorer aller tijden van Frankrijk en behoort hij als 37-jarige nog altijd tot de nationale ploeg. Na komend EK zwaait Giroud af als international.
Lukas Podolski (Duitsland)
Op clubniveau wist Lukas Podolski de hooggespannen verwachtingen nooit helemaal in te lossen na zijn spectaculaire doorbraak bij FC Köln. In de absolute top kwam Podolski uiteindelijk net tekort bij Bayern München en was hij vooral supersub bij Arsenal, maar alsnog was Podolski in de Duitse nationale ploeg altijd onomstreden. Ondanks felle concurrentie was de linksbuiten op drie eindtoernooien basisspeler bij Die Mannschaft en kwam hij tot maar liefst 130 interlands. Podolski’s arbeidsethos en snoeiharde schot met links maakten hem tot een zeer gewaardeerde kracht bij Duitsland, met wie hij in 2014 wereldkampioen werd.
Buiten de succesvolle voorbeelden uit het verleden is Memphis ook komend EK in goed gezelschap. Net als de topscorer van het Nederlands elftal hopen ook de onderstaande EK-gangers op succes na een seizoen als reservespeler bij hun club:
Luka Modrić (Kroatië)
Routinier Luka Modrić verloor dit seizoen zijn basisplaats bij Real Madrid, waar de concurrentie op het middenveld met Federico Valverde, Toni Kroos, Eduardo Camavinga en Aurélien Tchouaméni enorm is. Bij Kroatië is Modrić echter nog altijd de belangrijkste speler en aanvoerder. De spelmaker speelde maar liefst 174 interlands en geldt met zes Champions League-eindzeges, een WK-finale en de Ballon d’Or als de beste Kroatische voetballer ooit. In een EK-groep met Spanje, Italië en Albanië is bij Kroatië andermaal veel hoop op Modrić gevestigd.
Christian Eriksen (Denemarken)
Op het vorige EK liet Christian Eriksen de voetbalwereld schrikken met een hartstilstand. De Deense middenvelder herstelde volledig van deze heftige gebeurtenis en werkte zich via Brentford weer op naar de Europese top. Bij Manchester United verloor Eriksen dit seizoen zijn basisplek, maar als aanvoerder van Denemarken is hij voor zijn land nog steeds de belangrijkste speler. Hoewel Eriksen zijn snelheid en wendbaarheid wat zijn afgenomen, is hij met zijn spelinzicht en traptechniek nog altijd een middenvelder van bijzondere klasse.
Mykhaylo Mudryk (Oekraïne)
Anderhalf jaar geleden waren Arsenal en Chelsea in een hevige strijd verwikkeld om de handtekening van Mykhaylo Mudryk. Voor maar liefst zeventig miljoen euro wist Chelsea de Oekraïense aanvaller uiteindelijk binnen te halen, maar bij The Blues toonde Mudryk sindsdien slechts flitsen van zijn grote potentie. Op het aanstaande EK hoopt de razendsnelle linksbuiten zich te herpakken in het shirt van Oekraïne, waar Mudryk, Oleksander Zinchenko (Arsenal) en Andriy Lunin (Real Madrid) de grote blikvangers zijn.
Armando Broja (Albanië)
De verhuurperiode van Armando Broja aan Fulham is niet geheel geworden wat hij en Chelsea ervan zullen hebben gehoopt. Drie jaar geleden verhuurde Chelsea Broja succesvol aan Vitesse, maar dit Premier League-seizoen begon de voormalig Eredivisie-speler slechts zes keer in de basis. Broja zal er daarom extra op gebrand zijn om zich dit EK voor Albanië te laten zien. In een poule met het Kroatië van Modrić, Spanje en Italië wordt dat voor de sterspeler van Albanië echter een loodzware opgave.
Marko Arnautović (Oostenrijk)
De carrière van Marko Arnautović heeft al een hoop bijzondere afslagen genomen. Via FC Twente belandde Arnautović bij onder meer Internazionale, Werder Bremen, Stoke City en West Ham United. Na een avontuur in China keerde Arnautović als speler van Bologna terug in Italië. Bologna verhuurde hem afgelopen seizoen weer aan Internazionale, waarmee Arnautović kampioen van de Serie A werd. De Oostenrijkse routinier vertolkte slechts een bijrol in de kampioensploeg, waardoor Arnautović op het komende EK zal hopen op een grotere rol. Bij Oostenrijk is hij op 35-jarige leeftijd nog altijd de belangrijkste aanvaller.